حمایت دیگران از خودتان را در هوا بقاپید و در گوشه‌ای امن بگذارید، تا یادتان نرود و فراموشش نکنید.
کتاب‌های خوب کتابخانه‌تان را بررسی کنید، بهترینش را انتخاب کنید، از خودتان بقاپید و عمیقاً بخوانیدش.
روزهای باقی‌ماندۀ عمرتان را، بدون آن‌که بدانید چقدر است بقاپید و هر ثانیه‌اش را ساعت‌ها زندگی کنید.
زمانی را که بیش و کم شاد هستید از خودتان بقاپید و عمیقاً مال خود کنید.
زمان‌هایی از روز را هوشمندانه از خود بقاپید و صرف دنبال کردن بهترین آدم‌های دنیا کنید. بدانید که درایت و فراست آن‌ها، چند برابرش را به شما برمی‌گردانند.
احساس خوبی را که در ذهنتان به دیگران دارید، از خود بقاپید، در تن کلمات خود جای دهید و تقدیم دیگران کنید.
وقتی لحظۀ خوبی را سپری می‌کنید، دفتر یادداشتی بردارید و با ثبت کردن ثانیه‌هایش، آن را بقاپید.
به شتاب فراوان، بعد از قاپیدن ایده‌ای که به ذهنتان خطور کرده است، یادداشتش کنید تا ترکتان نکند.
درگیری‌های خشک و خشن را بقاپید، لطافت طبع و رقت زنانه به آن بزنید و نگذارید دیگری آن را از شما بقاپد.
پول‌هایتان را از خود بقاپید و آن‌ها را برای خریدن کتاب و هدیه برای دوستانتان خرج کنید.
سرسختی و پشتکارتان را بقاپید، بکاوید و چند برابرش را به خودتان پس دهید.
کلمات خوبتان را بقاپید، مکرر تکرارش کنید تا در فرصت‌های بعد، بتوانید بیشتر بقاپید.
تنهایی‌هایتان را بقاپید، بی گفتگو به خود بازگردانید و به عنوان همراهی همیشگی، از آن حظی وافر ببرید.
پی‌نوشت: عنوان این پست را از آستین کلئون نویسندۀ کتاب هنرمندانه بقاپید، وام گرفته‌ام.
