ناهید عبدی

برای خوب نوشتن عمیق زندگی کن

«در روشنایی نوشته‌های غنی، چنان بیدار می‌شویم گویی هرگز نخواهیم خفت».

هنر خوب نوشتن، مرتبه‌ای بالاتر از صف‌آرایی کلمات است و در لمس عمیق زندگی خلاصه می‌شود.

وقتی نویسنده می‌ایستد و چشم در چشم زندگی می‌شود، مجالی می‌دهد تا کلمات در او جاری شوند. همان کلماتی که در تن قصه‌ها دوام بیشتری دارند تا در تن آموخته‌ها.

هر نوشته، تکه‌ای از زندگی نویسنده است که تغییر هویت داده و به رنگ کلمات درآمده است. در واقع شهود سفر می‌کند، احساس قلم‌به‌دست می‌گیرد، غریزه می‌نویسد و روح جاری می‌شود.

نویسنده‌ای که عمیق زیسته باشد، ورای کلام می‌نویسد و با گذری برگذشتۀ موجود، می‌تواند آینده را به تصویر بکشد؛ چراکه قلم نویسنده از دغدغه‌هایش قدرت می‌گیرد.

زندگی‌های متوالی را می‌توان در تولد و مرگ پیاپی کلمات در نوشته‌ها دید. وقتی کلام از بودن در ذهن تنگش می‌آید و تا متولد نشود قرار ندارد؛ و چه تولدی بهتر از آنکه در سکوت، بر صفحۀ کاغذ بنشیند.

بعدازآنکه دغدغۀ ذهن، لباس کلمه بر تن می‌کند، از چشم خواننده در قلبش رسوخ می‌کند تا فهمی جدید بیافریند شاید بتواند دوباره و دوباره متولد شود.

نویسنده‌ای که از فهم زندگی خالی است، کشتزار دانسته‌هایش را عمیقاً شخم می‌زند، ولی بازهم تهی می‌نویسد. انگار نوشته‌هایش قلابی ندارند که دل آدم را گیر بیندازند.

از دل هر نوشتۀ خوبی صدای نفس‌های زندگی شنیده می‌شود

یادگیری با ناهید عبدی در تلگرام

مطالب مرتبط

ذهن و مغز

انسان مکانیکی شاد

در فراسوی این شب تیره که مرا دربرگرفته به سیاهی مغاکی میام دو قطب برای روح شکست‌ناپذیر خود سپاسگزار خدایانم در شرایط طاقت‌فرسا نه پا

ادامه مطلب »

3 پاسخ

  1. چطور می توان عمیق تر زیست ?
    تا نوشته هایمان دل آدمی را قلاب کند.آیا رنج ها و مشکلات است ?آیا درک بیشتر است ?
    نمی توانیم بگوئیم کسی که سختی بیشتر و رنج بيشتر کشیده عمیق تر زندگی می کند.نمی توانیم بگوئیم کسی که تجربه های بیشتر دارد عمیق تر هم زندگی کرده،چرا که به اعتقاد من هر انسانی بنا به ظرفیتش رنجی از زندگی در دنیا برده است.که شاید برای من بزرگ نباشدولي در سطح ادراک دیگری بزرگ جلوه کند.
    برای عمیق تر زندگی کردن چیزی فراتر از رنج و سختی را باید دید.آنجا که هدف آدمی از زیست کردن در این جهان چیزی فراتر از شهرت و ثروت و محبوبیت و…است.فراتر از ماندن در رنج زندگی و سختی های زندگی است .آدمی که عمیق زندگی می کند .درد و رنج و شادی و ثروت و…را قلابی می کند در جهت معنا دادن به زندگي.انگیزه های او در زندگی از درون می جوشد.اهداف او شبیه اهداف عام مردم نیست.او به همه چیز معنا می بخشد.

    1. چقدر خوب و زیبا می‌نویسید مهسای عزیز
      و چقدر درست گفتید.
      مرسی که نگاه قشنگت رو اینجا نوشتی.
      موفق باشی عزیزم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *