قیاسی بین زنان و نویسندگان:
- هر دو منظور اصلی‌شان را در پی‌نوشت می‌گویند.
- وقتی اعتراضی دارند، فعال‌ترند. یکی منتقد ادبی می‌شود دیگری منتقد خودش.
- عصبانیت هر دو در سکوت تخلیه می‌شود دریکی، با نوشتن متنی بلند و در دیگری با کوتاه کردن موها.
- زنان و نویسندگان، انسان‌ساز و در کار خلق‌اند.
- هر دو دنیای رنگین‌تر را ترجیح می‌دهند. یکی قلم به چهره می‌کشد و دیگری قلم بر کاغذ.
- اوج زیبایی هر دو وقتی است که قبل از قلم‌به‌دست گرفتن، کتاب به دست گرفته باشند.
- هر دو دل‌مشغول‌اند. یکی از دزدی محتوا و دیگری از دزدی محبت و احساسش.
- نویسنده فشار روحی را در هجوم بُرنده افکار تجربه می‌کند و زن در هجوم بن‌بست احساس.
- اگر اصالت داشته باشند، گذر زمان و تاریخ، بر زیبایی‌شان اثر ندارد.
- هر دو راه خوبی برای اهلی شدن هستند.
- وقتی زنانگی و نویسندگی به هم برخورد کنند، یکی از زیباترین صاعقه‌ها را شکل می‌دهند.
- باید نبوغ کافی داشته باشی تا از لحن کلام، به منظور اصلی‌شان پی ببری.
- هیچ‌کدام مرد و زن نمی‌شناسند. در هر دو جاری هستند.
- بزرگ‌ترین مردان تاریخ از دامن هردوی این‌ها بیرون آمده‌اند.
- برای گفتن حرفی هرچند کوتاه، زیاد سبک‌سنگین می‌کنند.
- هر دو با تقلید، دوست‌نداشتنی می‌شوند.
- هر دو در طول تاریخ دست‌کم گرفته‌شده‌اند.
- تجربۀ معجزه را هر دو از نزدیک دارند، با داشتن نطفه‌ای در ذهن یا در تن.
- با همۀ شباهت‌های ظاهری، هر دو سبک خودشان را پیدا می‌کنند.
- هر دو برای بیان حرفشان به احساس تلنگر می‌زنند و به ظرافت کلامی متوسل می‌شوند.
- حس خوب در متنی بلند و چند هزارکلمه‌ای برای یکی، کفش‌های پاشنه‌بلند برای دیگری است.
6 پاسخ
خواندنی بود.
عالی بود ناهید جانم.
چندتا متن هات رو خوندم عزیزم حرف نداشت عالی بود و هدفمند و مفید،امشب از اینکه هر سال هدف دارم و هر سال تلاش نمیکنم ناراحت شدم و حسلبی گربه کردم دل پری از خودم دارم ای کاش یادبگیرم بی تلاش به هیجا حتی آشپز خانه خانه تعلق ندارم
ممنون عزیزم
امیدوارم مطالب، بتونه برات مفید باشه.
همراهتون هستم
سلام خانم عبدی محترم
«وقتی زنانگی و نویسندگی به هم برخورد کنند، یکی از زیباترین صاعقه‌ها را شکل می‌دهند.
هر دو با تقلید، دوست‌نداشتنی می‌شوند.»
هر چند تمام متن زیبا و خواندنی بود، اما این دو جمله عالی بود. ممنونم از این همه تلاشتون برای بیان نکات زیبا در قالب کلماتی که آدم رو (چه مرد و چه زن) هم هیجان زده و هم آروم می کنه!
اگر تقلید نباشه و خلاقیت در بین باشه، به اوج هنر خداوند در آفرینش پی می بریم! که یک انسان می تونه از امانتی که خدا در وجودش قرار داده بهره ی لازم رو ببره و موجودی یا جهانی خلق کنه که دیگران هم از اون هنر و نتیجه اش لذت ببرند. پاینده باشید.
ممنون از دقت نظرتون و اینکه مطالب سایتم رو با لطف دنبال می‌کنید.
برقرار باشید و ایام به کامتون