«پیش از اختراع گرامافون در سال ۱۸۷۷ صدا، زودگذرترین حس به شمار می‌رفت. صدا مثل

یکی از بهترین چیزهایی که اخیراً خریدم «خمیر روسی» است. خاصیت جالب این خمیر این

فحاشی احساساتی‌گری عکس‌العمل افراطی بدون آگاهی جانبداری بدون تحقیق کردن انتظار بیش از حد از

اواخر قرن نوزدهم در برزیل هستیم. مردم شهرنشین خود را آمادۀ دنیایی نو می‌کنند اما

شاعری از چک به نام جان اسکاسل، در یکی از شعرهایش از اندوهی می‌گوید که

یکی از عزیزترین و عجیب‌ترین خواب‌های زندگیم، دیدن نحوۀ شکل‌گیری انگشتان کودکی در رحم مادر

شب، پیش از خواب، فرصت خوبی برای فکر کردن است. بهترین حالت‌ هم این است