این روزها بیشتر از قبل نمی‌خوانم اما دقیق‌تر و هدفمندتر می‌خوانم و در این خوانش متفاوت، خودم را بهتر بازمی‌شناسم. وقتی می‌خوانم و تکه‌ای از فهم و درک نویسندۀ کتاب را از آنِ خودم می‌کنم، حس می‌کنم نویسنده‌های پیش از من، تجربیات و مدل ذهنی را که به بهای یک‌عمر زندگیِ سختِ فکری کسب کرده‌اند،…
نگاه من به تنهایی و چراییِ خواندن درباره‌اش شخصاً وقتی با واقعیتی دست‌وپنجه نرم می‌کنم، هرچند به گمانم واقعیتی نام‌آشنا و دیریاب باشد، بر آنم تا درباره‌اش بخوانم و این واقعیت را در قالب کلمات و مفاهیمی روشن تماشا کنم. یکی از این واقعیات که چنان زندگی همۀ ما را در برگرفته که غالب اوقات…
۱ قطعات تفکر از امیل سیوران را می‌خواندم که به این جمله رسیدم: «همچون دونده‌ای که در حساس‌ترین لحظۀ مسابقه می‌ایستد و سعی می‌کند بفهمد منظور از مسابقه چیست، تأمل، اعتراف به از نفس افتادگی است.» بر روی واژۀ تأمل ماندم تا آن را از نزدیک‌تر تماشا کنم و مقدار حضورش را در زندگیِ فکری‌ام…
خواندن آثار بسیار خوش‌بینانه‌ای که انرژی و شور امید به طرز عجیبی در آن‌ها تزریق‌شده و اصرار دارند تا فراتر از زندگی واقعی، امید را به خورد خواننده بدهند، برای من اغلب یأس‌آور و کسل‌کننده است. در عوض آثاری که زندگی را با قدری بدبینی‌ها و تصویری واقعی از نشدن‌ها و تمام شدن‌ها و پوچی‌های…
نکتۀ کلیدی این بخش: سلیقۀ مردم ریشه در حس آشنایی آن‌ها دارد. به این کشف «اثر دیده شدن» می‌گویند و این اصل نشان می‌دهد که برای زیبا نامیدن یک‌چیز، باید تا حدی حس آشنایی با آن وجود داشته باشد. «اثر دیده شدن» در مورد نیاکان ما به این شکل خود را نشان می‌دهد: اگر با…
۱ یک مجسمه‌ساز می‌تواند از تکه‌ای گِل، طرحی بسازد که به‌اندازۀ صدها صفحه حرف برای گفتن داشته باشد. یک موسیقی ناب می‌تواند معرف کلماتی شود که فراتر از روزمرگی هستند. یک نقاشی که به دست هنرمندی واقعی کشیده شده می‌تواند تصویری از آگاهی مقابل چشمان ما فرش کند. هنر، در شکل‌های مختلف آن همیشه…
مسابقه‌ای هست که در آن دو اسب‌سوار حق انتخاب مسیر دارند. یک مسیر کوتاه‌تر که با موانعی همراه است و دیگری مسیری طولانی‌تر که موانع کمتری دارد. در اینجا سرعت حرف اول و آخر را می‌زند و برندۀ مسابقه کسی است که زودتر به خط پایان برسد. حالا دو اسب‌سوار بنا به مهارت‌هایی مثل پرش…
حرف‌های نیما را دوست دارم. مثل شعرهایش. سادگی و عمق شعر نیما، می‌تواند مرا به ساعت‌ها فکر کردن دعوت کند. مثل حرف‌هایش. در اینجا دو بخش کوتاه از کتاب «حرف‌های همسایه» را با شما شریک می‌شوم. یادداشت‌های این کتاب به‌صورت نامه‌هایی کوتاه برای مخاطبی فرضی به اسم همسایه نوشته شده‌اند که نظرات نیما یوشیج را…
من معتقدم معرفی کتاب خوب از جانب هر شخصی، به این معناست که این فرد با جهان‌بینی و نگاهی که دارد و همین‌طور با توجه به دغدغه‌هایش به سراغ خواندن کدام کتاب‌ها می‌رود. ازآنجایی‌که سلیقۀ محتوایی هر شخصی با دیگری متفاوت است، همین‌طور دغدغه‌ها، اولویت‌ها و ترجیحاتش متفاوت از بقیه است، پس معرفی کردن کتاب‌هایی…
۱ «ستارۀ همۀ آدم‌ها یکی نیست. ستاره‌ها به مسافران راه را نشان می‌دهند. به نظرِ عده‌ای، ستاره‌ها فقط روشنایی‌های کوچک‌اند و به نظر عدۀ دیگری که دانشمندها باشند، معما. به نظر تجارت‌پیشه‌ای که دیدم، ستاره‌ها طلا بودند. اما هیچ‌کدام از ستاره‌های این آدم‌ها با هیچ‌کدامشان حرف نمی‌زنند؛ و تو ستاره‌هایی خواهی داشت که هیچ‌کسی ندارد……
