حرف‌های نیما را دوست دارم. مثل شعرهایش. سادگی و عمق شعر نیما، می‌تواند مرا به ساعت‌ها فکر کردن دعوت کند. مثل حرف‌هایش. در اینجا دو بخش کوتاه از کتاب «حرف‌های همسایه» را با شما شریک می‌شوم. یادداشت‌های این کتاب به‌صورت نامه‌هایی کوتاه برای مخاطبی فرضی به اسم همسایه نوشته شده‌اند که نظرات نیما یوشیج را…
۱ می‌گویند خوانندگانِ شاملو از او گله می‌کنند که چرا کمتر شعری از خودش منتشر می‌کند. این درخواست در تاریخی است که سه ماهی از کشتار عده‌ای از رهبران و افراد مهم گذشته است. شاملو در جوابِ اعتراض خوانندگان کتاب جمعه برای سکوتش جواب می‌دهد: «حادثه‌ای چنین عظیم زیر چشم ما به وقوع پیوسته است…
۱ «چیره شدن» این معنایی است که خیلی از اوقات برای من مترادف پیروزی، تغییر، برنده بودن و صعود کردن به سطحی بالاتر است. چیره شدن، همان طعمی است که بعد از هر صعود یا سقوطی، باید مزه مزه‌اش کنیم و ببینیم چقدر حسش می‌کنیم. چیره شدن، وزنۀ تعادلی است که بین ما و دنیای…
داشتم مستندی دربارۀ زندگی یک شاعر را می‌دیدم. ساعتی گذشت و بسیار لذت بردم و یاد گرفتم. از آخرین باری که مستندی از اروین یالوم دیده بودم مدتی می‌گذرد. حس متفاوتی از زندگی شخصیت اصلی مستند، تجربیات منحصربه‌فرد و دیالوگ‌هایی به‌یادماندنی از آن با من مانده است. این است که خودم را هر از چندی…
تمرکز کردن بر روی آنچه نمی‌توانیم کنترل کنیم، فرصت توجه به چیزهای قابل‌کنترل را از ما می‌گیرد. اگر از تلاش برای کنترل کردنِ آنچه در توان ما نیست دست برداریم، آن‌وقت قدرتِ کنترل کردن و مسلط شدن بر آنچه در حیطۀ اختیار ماست را پیدا خواهیم کرد. مشکل این است که ما قابل کنترل‌ها را…
همیشه همین‌طور تمام می‌شود آدم کنار پیاده‌رو ایستاده است سیگارش را پک می‌زند با روحیه‌ای عالی و تقریباً بدبخت این روزها این شعر نیلس هاو بیشتر از همیشه ذهنم را به خودش مشغول کرده؛ و به این فکر می‌کنم که در این شرایط بیشتر مراقب کلام خود باشیم کاش. چند روزی است که با…
«من در نوشته‌هایم زیاد اظهار فروتنی می‌کردم تا یک روزی که پدرم گفت: پسر جان، این‌قدر کوچکی نکن. تو آن‌قدرها بزرگ نیستی.» به فروتنی کاذبی که کنار بزرگنمایی پوشالی این روزها در اطرافمان رشد می‌کند فکر می‌کردم که یاد این جمله از ایرج پزشک زاد افتادم که از قول نویسنده‌ای نقل می‌کند. شاید اگر…
پارکینگ روبروی مرکز خرید برخلاف روزهای دیگر خیلی خلوت بود. دیگر از آن صحنه خبری نبود که راننده‌ها با هراس و عجله و هیجان به دنبال یک جای پارک خالی می‌گشتند و ترجیح می‌دادند برای چند ثانیه تصور کنند ماشینشان کوچک‌تر از آنی است که همیشه بوده و به هر زحمتی آن را جا کنند…
چند وقتی است خواهرم شروع کرده به یادگیری زبان آلمانی. برخلاف روابط عاشقانه، اول عیب و ایراد این زبان را می‌بیند تا شاید روزی به حُسن‌های آن هم پی ببرد. گله می‌کرد که ایکاش زبان انگلیسی نمی‌دانست. احتمالاً راحت‌تر می‌توانست آلمانی یاد بگیرد. یا اینکه می‌گفت زبان آلمانی سخت است چون باید بفهمی هر چیزی…
داشتم یادداشت‌هایم را ورق می‌زدم که به جملۀ ارزشمندی از نیچه رسیدم: «صاف‌ترین یخ برای کسی که رقصیدن و سرخوردن می‌داند بهشت است.» صاف‌ترین یخ، عمیق‌ترین زخم‌ها و دردهای ماست که اگر کنار آمدن با آن‌ها را بدانیم، به بهشت تبدیل می‌شوند. یک بهشتِ زخمیِ پرمعنا. دردهای عمیق را نمی‌شود پس زد، نادیده گرفت،…
