«جایی هست که باید کوله‌پشتی ایدئولوژیک خود را به گوشه‌ای بنهیم و به‌جای دردهای آزاردهنده، با قلب ماجراجوی خود زندگی کنیم.» اینجا اصیل‌ترین جایی است که می‌توانیم در آن سر کنیم. جایی که از سرگردانی در جستجوی تأیید دیگران رها می‌شویم. جایی که از قیدِ بی‌تعلقی آزادیم و بیش از هرکسی، به خودمان تعلق پیدا…
سال گذشته گپ و گفت دوستانه‌ای با استاد مسعود خیام داشتم و چند روزی مهمان خاطرات دورش بودم. از او خواهش کردم دربارۀ دوستان نزدیکش مثل احمد شاملو و فروغ فرخزاد بیشتر برایم بگوید. حیفم آمد که آن گفت‌وگو را ضبط نکردم و این خاطرات کمتر شنیده‌شده، ثبت‌نشده باقی ماند. مسعود خیام از همسایگی‌اش با…
برای هرکسی یک روزی می‌رسد که عمیقاً می‌فهمد باید از وقتش بهتر حفاظت کند. برای هرکسی روز دیگری می‌رسد که می‌فهمد باید به طریقی از اندیشه‌هایش بهتر حفاظت کند. و برای هرکسی که ایده‌هایی در سر می‌پروراند روزی می‌رسد که می‌فهمد باید از ایده‌هایش با عملی کردن آن‌ها، حفاظت کند. و ایده‌ها عملی نمی‌شوند مگر…
درنگ کردن ساده است. درنگ کردن یعنی ایستادن، فکر کردن و فرصتی به خود دادن برای نگاه کردن با مردمک‌هایی گشادتر. یعنی دیدن موجی که اکثر آدم‌ها روی آن سوارند و زیر سؤال بردن درستیِ جهتِ کردن آن‌ها. ساده است اما اغلب ما، سخت تن به درنگ کردن، نگاه کردن و زیر سؤال بردنِ آنچه…
چند وقت پیش مطلبی نوشته بودم با عنوان رقصیدن با زخم‌ها. حس کردم می‌شود به‌جای پس زدن ناگواری‌های زندگی، با آن‌ها رقصید. الآن هم که دربارۀ ملال می‌خواهم بنویسم، آن موضوع در ذهنم تداعی شد. این مطلب را نوشتم و در آخر، به همان نتیجه رسیدم باز. خیلی از ما انسان‌های امروزی به ملال…
جهان ما آدم‌ها جهان قضاوت‌ها و پیش‌داوری‌هاست. ما در برخورد با آدم‌های مختلف و حتی در ثانیه‌های اول یک برخورد، به تحلیلِ طرف مقابل می‌نشینیم و تلاش می‌کنیم تا آن فرد را با درست و غلطی که در جهان فکری خود ساخته‌ایم معنا کنیم. این اتفاق در برخورد ما با جهان کلمات هم می‌افتد. در…
۱ قطعات تفکر از امیل سیوران را می‌خواندم که به این جمله رسیدم: «همچون دونده‌ای که در حساس‌ترین لحظۀ مسابقه می‌ایستد و سعی می‌کند بفهمد منظور از مسابقه چیست، تأمل، اعتراف به از نفس افتادگی است.» بر روی واژۀ تأمل ماندم تا آن را از نزدیک‌تر تماشا کنم و مقدار حضورش را در زندگیِ فکری‌ام…
۱ یک مجسمه‌ساز می‌تواند از تکه‌ای گِل، طرحی بسازد که به‌اندازۀ صدها صفحه حرف برای گفتن داشته باشد. یک موسیقی ناب می‌تواند معرف کلماتی شود که فراتر از روزمرگی هستند. یک نقاشی که به دست هنرمندی واقعی کشیده شده می‌تواند تصویری از آگاهی مقابل چشمان ما فرش کند. هنر، در شکل‌های مختلف آن همیشه…
حرف‌های نیما را دوست دارم. مثل شعرهایش. سادگی و عمق شعر نیما، می‌تواند مرا به ساعت‌ها فکر کردن دعوت کند. مثل حرف‌هایش. در اینجا دو بخش کوتاه از کتاب «حرف‌های همسایه» را با شما شریک می‌شوم. یادداشت‌های این کتاب به‌صورت نامه‌هایی کوتاه برای مخاطبی فرضی به اسم همسایه نوشته شده‌اند که نظرات نیما یوشیج را…
احتمالاً برای شما هم پیش آمده که برای فرار از انجام یک کار خاص، چندین و چند کار مختلف را انجام داده‌اید تا فقط همان یک کار را به تعویق بیندازید. مثلاً کسی که قرار است بنشیند و چند صفحه‌ای بنویسد، برای اینکه از زیر بار نوشتن شانه خالی کند شروع به مرتب کردن اتاقش…
