مدت‌ها بود که به فکر نوشتن یک ایبوک دربارۀ نوشتن ایبوک بودم. برای من از لذت‌بخش‌ترین لحظات کاری زمان‌هایی است که صرف نوشتن کتاب و خصوصاً کتاب الکترونیکی شده است. فضای باز و پذیرای دیجیتال، امکان ویرایش و اصلاح ساده، دسترسی گسترده به انواع محتوا و مهم‌تر از همه، لذت نوشتن و عرضه کردن ایده‌ها…
شکل‌گیری کتاب نوجوان نویسنده کتاب نوجوان نویسنده را بعد از چندین جلد کتاب دیگری نوشته‌ام که هر کدام در زمینه‌ای متفاوت و اغلب با تمرکز بر موضوعی تخصصی نوشته شده‌اند. جنس کتاب نوجوان نویسنده و البته حسی که برای نگارش آن داشتم، برایم متفاوت از تمامی این کتاب‌ها بود. من در این کتاب بیشتر از…
این تصویر تکراری و کلیشه‌ای، برای من تداعی‌کنندۀ تأثیر بازخوانی کتاب است: وقتی کتاب خوبی را می‌خوانم و آن را کنار می‌گذارم، تنها می‌توانم به حس خوبی که از کتاب همراهم می‌ماند و به یادگیریِ موقت مطالب آن بسنده کنم. اینجا احتمالاً در دو قدمی فهم و درکِ درست کتاب قرار دارم. اما جایی که…
۱ نمی‌دانم چرا قصد نوشتن کتاب دارید. احتمالاً یکی از موارد زیر دلیل شما برای نوشتن است: ایده‌ای تازه در ذهن دارید که می‌خواهید آن را از طریق یک سند مکتوب در اختیار دیگران هم قرار دهید. می‌خواهید با نوشتن کتاب برای خودتان اعتبار و وجهۀ اجتماعی بهتری کسب کنید. حس می‌کنید کتاب نویسی شما…
از اولین باری که شروع به نوشتن کتابی کامل کردم، چند سالی می‌گذرد. آن موقع هیچ‌چیزی دربارۀ نوشتن نمی‌دانستم اما چون از کودکی عادت به خواندن کتاب‌های مختلف داشتم و با خاطره‌نویسی و گفتن شعر و حرف زدن با خودم در خلوت و روی کاغذ، نوشتن را دوست داشتم، این کار برایم سخت نبود. خاطرم…
اگر تابه‌حال برای نوشتن یک متن جدی تلاش کرده باشید می‌توانید حدس بزنید اوضاع از چه قرار خواهد شد: صفحه‌ای سفید روبه روی خود می‌گذارید و قلم‌به‌دست تمرکز می‌کنید تا چیزی روی آن بنویسید. شما و این صفحۀ بی‌روح ساعاتی به هم خیره می‌مانید تا بالأخره تصمیم می‌گیرید فضا را عوض کنید. بلند می‌شوید و…
حالا که حس کنجکاوی به تیغ هزاران محتوای زرد در شبکه‌های اجتماعی و در کتاب‌های بی‌هویت، آلوده شده و به بدترین شکل ارضا می‌شود، حالا که صحبت از اقلیت‌ها و نژادپرستی و نقش زن در اجتماع، همچون صحبت از فرهنگ و اخلاق در نظر بسیاری، به کلیشه تبدیل‌شده و گاه حتی از مرز ابتذال عبور…
چند روز پیش توی یک کافه، دورادور به صحبت‌هایی نویسنده‌ای گوش می‌کردم خوش‌قلم و نامی که در جمع هوادارانش نشسته بود. از آداب نوشتن می‌گفت و در پاسخ به این سؤال که چطور می‌تواند تا این اندازه متنوع و خواندنی بنویسد، از شرایط ساده‌ای گفت که به گمانم هر نویسنده‌ای کم‌وبیش آن را تجربه کرده…
ما در دنیای تناقض‌ها سر می‌کنیم و تا وقتی نپذیریم که در برابر هر اتفاق خوب یا بدی، عکس آن‌هم قابل تجربه است، در تنشی ابدی زندگی خواهیم کرد. ما در دنیای بی‌تفاوتی زندگی می‌کنیم. تا وقتی بی‌تفاوتی جهان را نسبت به خود نپذیریم، در رقابتی بی‌امان از زندگی سر می‌کنیم که نتیجه‌اش در بلندمدت…
امروزِ هیچ‌کدام از ما، مجرد و تنها نیست. برای این‌که توضیحش بدهیم لازم است نگاهی به بندِ اتصالش به گذشته بیندازیم و مسیرِ آمده را باری دیگر مرور کنیم. مدتی است بیشتر به مرورِ خودم می‌پردازم تا هم امروزم را بهتر بفهمم و هم راهی شفاف‌تر برای آینده‌ام بسازم. این است که به نوشتن مشغول…
