«اگنس، شخصیتی است که از حرکات آن زن شصت ساله در کنار استخر که برای نجات غریق دست تکان می‌داد سر برآورد. در آن لحظه، دلتنگی بزرگ و عظیمی عارضم شد؛ و این دلتنگی باعث زاده شدن زنی شد که من او را اگنس می‌نامم… بدون کمتری شکی، در جهان تعداد حرکات به مراتب از…
جهان ما آدم‌ها جهان قضاوت‌ها و پیش‌داوری‌هاست. ما در برخورد با آدم‌های مختلف و حتی در ثانیه‌های اول یک برخورد، به تحلیلِ طرف مقابل می‌نشینیم و تلاش می‌کنیم تا آن فرد را با درست و غلطی که در جهان فکری خود ساخته‌ایم معنا کنیم. این اتفاق در برخورد ما با جهان کلمات هم می‌افتد. در…
نگاه من به تنهایی و چراییِ خواندن درباره‌اش شخصاً وقتی با واقعیتی دست‌وپنجه نرم می‌کنم، هرچند به گمانم واقعیتی نام‌آشنا و دیریاب باشد، بر آنم تا درباره‌اش بخوانم و این واقعیت را در قالب کلمات و مفاهیمی روشن تماشا کنم. یکی از این واقعیات که چنان زندگی همۀ ما را در برگرفته که غالب اوقات…
خواندن آثار بسیار خوش‌بینانه‌ای که انرژی و شور امید به طرز عجیبی در آن‌ها تزریق‌شده و اصرار دارند تا فراتر از زندگی واقعی، امید را به خورد خواننده بدهند، برای من اغلب یأس‌آور و کسل‌کننده است. در عوض آثاری که زندگی را با قدری بدبینی‌ها و تصویری واقعی از نشدن‌ها و تمام شدن‌ها و پوچی‌های…
۱ می‌گویند خوانندگانِ شاملو از او گله می‌کنند که چرا کمتر شعری از خودش منتشر می‌کند. این درخواست در تاریخی است که سه ماهی از کشتار عده‌ای از رهبران و افراد مهم گذشته است. شاملو در جوابِ اعتراض خوانندگان کتاب جمعه برای سکوتش جواب می‌دهد: «حادثه‌ای چنین عظیم زیر چشم ما به وقوع پیوسته است…
۱ «چیره شدن» این معنایی است که خیلی از اوقات برای من مترادف پیروزی، تغییر، برنده بودن و صعود کردن به سطحی بالاتر است. چیره شدن، همان طعمی است که بعد از هر صعود یا سقوطی، باید مزه مزه‌اش کنیم و ببینیم چقدر حسش می‌کنیم. چیره شدن، وزنۀ تعادلی است که بین ما و دنیای…
۱ کتاب «کلمه‌ای که زندگی شما را تغییر می‌دهد» را اولین بار در سال ۹۶ خواندم. ایدۀ اصلی این کتاب کوچک، تمرکز بر یک کلمه در طول یک سال است. کتاب پیشنهاد می‌کند یک کلمه را به‌عنوان کلمۀ سال برای خود انتخاب کنید و تلاش کنید تا طی ۳۶۵ روز آن را در زندگی‌تان بازی…
«آدم می‌تواند همه عمرش را با کلمات سر کند بی‌آنکه پیدایشان کند چون ماهی بیچاره‌ای پیچیده در روزنامه مجاری اولاً مرده است ثانیاً مجاری نمی‌داند» ساختمانی قدیمی که نسل‌ها و کشمکش‌ها و زندگی‌ها و انقلاب و بوسه‌ها به خودش دیده. طبقۀ دوم. دری نیمه‌باز. با بوی تند کاغذ و کتاب. میزی که همیشه…
پارکینگ روبروی مرکز خرید برخلاف روزهای دیگر خیلی خلوت بود. دیگر از آن صحنه خبری نبود که راننده‌ها با هراس و عجله و هیجان به دنبال یک جای پارک خالی می‌گشتند و ترجیح می‌دادند برای چند ثانیه تصور کنند ماشینشان کوچک‌تر از آنی است که همیشه بوده و به هر زحمتی آن را جا کنند…
