از اولین باری که شروع به نوشتن کتابی کامل کردم، چند سالی می‌گذرد. آن موقع هیچ‌چیزی دربارۀ نوشتن نمی‌دانستم اما چون از کودکی عادت به خواندن کتاب‌های مختلف داشتم و با خاطره‌نویسی و گفتن شعر و حرف زدن با خودم در خلوت و روی کاغذ، نوشتن را دوست داشتم، این کار برایم سخت نبود. خاطرم…
آخرین باری که کتابخانه‌ام را مرتب کردم کتاب‌ها را طبق دسته‌بندی موضوعی چیدم. کتاب‌های فلسفی، روانشناسی، تاریخی، آموزشی، تخصصی، شعر، داستان کوتاه، رمان و زندگینامه را در قفسه‌های مختلف جا دادم و متوجه مدلی شدم که مدت‌هاست آن را دنبال می‌کنم. مدلی که خوب است اما کافی نیست. متنوع خوانی و دادن سهم تقریباً یکسان…
همیشه بین کلمات نویسنده و خواننده، فاصله‌ای وجود دارد. نگرانی خیلی از نویسنده‌ها هم از بابت همین فاصله‌ای است که گاهی به چندین هزار کیلومتر می‌رسد و گاه تنها به حد جرعه‌ای فهم و آگاهی است. به نظرم این نوع نگرانی وقتی قابل‌درک است که نویسنده پیش از آن به سه موضوع توجه کرده باشد…
«زیاد می‌شنویم که آدم‌ها می‌گویند حاضرند چقدر بدهند تا شکسپیر را ببینند. من یکی حاضرم کلی بدهم که او را نبینم. حداقل اگر حتی کوچک‌ترین شباهتی به بقیۀ آن‌ها که دیده‌ام داشته باشد.» نقل‌قول هزلیت برایم جذاب بود خصوصاً که با نظر او دربارۀ چراییِ این موضوع موافقم. هراندازه هم که آدم‌های واقع‌نگری باشیم باز…
«در روشنایی نوشته‌های غنی، چنان بیدار می‌شویم گویی هرگز نخواهیم خفت». هنر خوب نوشتن، مرتبه‌ای بالاتر از صف‌آرایی کلمات است و در لمس عمیق زندگی خلاصه می‌شود. وقتی نویسنده می‌ایستد و چشم در چشم زندگی می‌شود، مجالی می‌دهد تا کلمات در او جاری شوند. همان کلماتی که در تن قصه‌ها دوام بیشتری دارند تا در…
