در دنیای پرشتاب امروز که تسریع در انجام کارها یک مزیت بزرگ محسوب میشود، شاید صحبت از اهمالکاری خودخواسته، قدری عجیب باشد؛ اما واقعیت این است که سرعت بخشیدن به انجام امور، الزاماً به نتایج بهتر منجر نمیشود.
به تجربه دریافتهام در بسیاری از مواقع، کم کردن سرعت انجام کارها یا به تأخیر انداختن آن، میتواند پیامدهای درخشانتری داشته باشد.
منظور از این نوع اهمالکاری، بههیچعنوان عدم فعالیت یا بیتحرکی نیست. بلکه با تأخیری آگاهانه، این فرصت را برای خود ایجاد میکنیم که بامطالعهی بیشتر، زمانبندی مناسبتر و نگرش جدیدتر، به حجم مناسبی از دانش و اطلاعات دستیابیم تا بتوانیم از زاویه جدیدی به مسائل نگاه کنیم.
گذر زمان، یکی از عوامل کلیدی در حل کردن بسیاری از مشکلات است. اهمالکاری آگاهانه ضمن ایجاد فاصله با مسئله میتواند ذهن ناخودآگاه را برای حل مسئله فعال کند.
یکی از پیامدهای خوب تأخیر، ایجاد فرصت لازم برای بروز ایدههای جدید است.