بعضی‌ها مثل صفحه قدردانی کتاب‌ها هستند؛ نبودشان چندان مهم نیست، بودنشان هم نهایتاً حال یک نفر را خوب می‌کند. اما برخی مثل قلم برای نویسنده هستند؛ هرچقدر هم قوی باشیم باید از گذر موقعیت خلق‌شده توسط آن‌ها، بودنمان را تجربه کنیم. فکر کردم شاید، موقعیت مثل صحنۀ تئاتر باشد که در لحظه، خلق و نابود…
تابه‌حال نشده فیلمی را ببینم و بیشتر از صحنه‌های نمایش، حرکات دوربین در پشت‌صحنه و کارگردان را نبینم. وارد مترو هم که می‌شوم، تونل کنده‌شدۀ عریان را می‌بینم و در پیچ‌ها همان سنگ‌هایی که به‌سختی جابه‌جاشده‌اند. از این‌ها که بگذریم، گمان می‌کنم زیر پوست آدم‌ها هم دنیایی از حرف‌های ناگفته و هیجانات بروز نداده است….
ما گذر زمان را با سرعت یکسانی تجربه نمی‌کنیم. بعد از خواندن متن زیبای «مبهوت شتاب زندگی» از روز نوشته‌های معلم خوبم محمدرضا شعبانعلی، کنار جاده ذهنم ایستادم و سرعت حرکت خودم را نگاه کردم. از شتاب زندگی‌ام مبهوت شدم و جهت مخالفی که به‌سختی در حال پیمودن آن است. وقتی انگیزه‌ای از جنس سرطان…
این روزها داستان افراد زیادی را می‌شنوم که با سرطان دست‌وپنجه نرم می‌کنند. اغلب آن‌ها به طرز شگفت‌آوری در کوتاه زمان تغییر می‌کنند و دست به انجام کارهای موردعلاقه‌شان می‌زنند. سعی می‌کنند با هر آنچه در وجودشان دارند زندگی کنند. انگار روزهای باقی‌مانده زندگی برایشان مقدس‌تر و پر مفهوم‌تر می‌شود. وقتی درست فکر می‌کنیم متوجه…
قسمت اول ای‌کاش تعداد راه‌های موفقیت مانند راه‌هایی که ما را به پوچی مطلق می‌رسانند، زیاد بود. خیلی وقت‌ها بدون آنکه متوجه باشیم، سرسختانه در مسیر رسیدن به پوچی تلاش می‌کنیم. شاید یکی از دلایلش این باشد که ما از «حرکت در مسیر پوچی» زیاد نمی‌شنویم و بیشتر به حرف‌هایی مثل موفقیت پرداخته شده است….
از مهم‌ترین ویژگی‌های زنانه، حامی بودن است، اما زنی را نمی‌شناسم که عمیقاً به یک حامی نیاز نداشته باشد. هرچقدر هم قدرتمند باشیم و جسورانه در مسیر زندگی قدم برداریم، نیاز داریم کسی باشد که گهگاه به او تکیه کنیم؛ نه برای اینکه نفعی ببریم یا چیزی را از آن خود کنیم تنها به این…
قسمت اول «قبل از هرکسی، در رفتار با خودم باید اصول اتیکت را رعایت کنم.» از رعایت اصول درست رفتاری با دیگران زیاد می‌شنویم. با خودم فکر کردم برای اینکه این نوع رفتارها دوستانه‌تر و دل‌نشین‌تر باشد، باید از گذر رفتار شایسته با خودم حاصل شود. در غیر این صورت این نوع تشریفات، ساختگی و…
یکی از دغدغه های جدی و همیشگی من در تدریس، این مسئله است که “چند گام تا اصیل بودن فاصله دارم؟” وقتی از باورها و تجربیات خودم با مخاطب صحبت می کنم حس بهتری دارم؛ این احساس می‌تواند برای شنونده نیز ایجاد شود. در این صورت می توانم به راحتی مخاطبم را در مسیر فهم…
بخش اول «کلمات تعهد می‌آورند. یاد بگیرم آن‌ها را با تمام تعهدی که دارند بکار بگیرم.» این اولین قرار جدی من با خودم است. قرارهای من با خودم ازآنجا شروع شد که تصمیم گرفتم هر آنچه می‌آموزم را عملی کنم تا بتوانم به بهترین شکلی که می‌توانم زندگی کنم. وقتی مسئولانه با خودم قرار می‌گذارم،…
انتخاب با ماست. می‌توانیم به‌سادگی از کنار کلمات رد شویم یا خودمان را در دنیای شگرف واژه‌ها غرق کنیم. عمیقاً معتقدم کسی می‌تواند خوب فکر کند و به‌درستی عمل نماید که خود را به ابزار کلمات مجهز کرده باشد. بسیاری از مهارت‌هایی که برای بهبود آن تلاش می‌کنیم، می‌تواند در سایه شناخت کلمات، معنا پیدا…
