«تقریباً همۀ انسان‌های نقاشی شده میکل‌آنژ که در نگاه اول نیرومند و پیروز به نظر می‌رسند، وقتی از نزدیک‌تر نگاه می‌کنید چشمانی بهت‌زده را نمایش می‌دهند که نشانۀ آشکار اضطراب است. میکل‌آنژ که می‌خواهد با این نقاشی‌ها نه‌تنها تنش‌های درونی عصر خویش بلکه تنش‌های خودش را به‌عنوان عضوی از این دوره بیان کند، در خودنگاره‌هایش…
۱ «ستارۀ همۀ آدم‌ها یکی نیست. ستاره‌ها به مسافران راه را نشان می‌دهند. به نظرِ عده‌ای، ستاره‌ها فقط روشنایی‌های کوچک‌اند و به نظر عدۀ دیگری که دانشمندها باشند، معما. به نظر تجارت‌پیشه‌ای که دیدم، ستاره‌ها طلا بودند. اما هیچ‌کدام از ستاره‌های این آدم‌ها با هیچ‌کدامشان حرف نمی‌زنند؛ و تو ستاره‌هایی خواهی داشت که هیچ‌کسی ندارد……
این تصویر تکراری و کلیشه‌ای، برای من تداعی‌کنندۀ تأثیر بازخوانی کتاب است: وقتی کتاب خوبی را می‌خوانم و آن را کنار می‌گذارم، تنها می‌توانم به حس خوبی که از کتاب همراهم می‌ماند و به یادگیریِ موقت مطالب آن بسنده کنم. اینجا احتمالاً در دو قدمی فهم و درکِ درست کتاب قرار دارم. اما جایی که…
۱ نمی‌دانم چرا قصد نوشتن کتاب دارید. احتمالاً یکی از موارد زیر دلیل شما برای نوشتن است: ایده‌ای تازه در ذهن دارید که می‌خواهید آن را از طریق یک سند مکتوب در اختیار دیگران هم قرار دهید. می‌خواهید با نوشتن کتاب برای خودتان اعتبار و وجهۀ اجتماعی بهتری کسب کنید. حس می‌کنید کتاب نویسی شما…
هرکسی به هر شکلی دست به تولید محتوا و انتشار آن زده باشد، با مسئلۀ دیده شدن محتوا درگیر بوده است. دغدغۀ اصلی در تولید و نشر محتوا، بر سر انتخاب شدن است: انتخاب شدن توسط موتورهای جستجو انتخاب شدن از طرف مخاطب اگر محتوایی که می‌نویسیم و منتشر می‌کنیم دیده نشود، عملاً وقت خود…
«درشکه‌ای تق و لق در جاده‌ای که هنوز کوبیده نشده، در میان چشم‌اندازهای تنک و بیکران الجزایر در حرکت است. تنها نور آن شب بارانی، فانوس درشکه‌چی است. زوجی که در درشکه نشسته‌اند، عجله دارند. زن درد زایمان دارد. مقابل خانه‌ای در یک مزرعه در دهکده‌ای بسیار کوچک توقف می‌کنند. در آشپزخانه، تشکی کنار آتش…
از اولین باری که شروع به نوشتن کتابی کامل کردم، چند سالی می‌گذرد. آن موقع هیچ‌چیزی دربارۀ نوشتن نمی‌دانستم اما چون از کودکی عادت به خواندن کتاب‌های مختلف داشتم و با خاطره‌نویسی و گفتن شعر و حرف زدن با خودم در خلوت و روی کاغذ، نوشتن را دوست داشتم، این کار برایم سخت نبود. خاطرم…
چند روز پیش توی یک کافه، دورادور به صحبت‌هایی نویسنده‌ای گوش می‌کردم خوش‌قلم و نامی که در جمع هوادارانش نشسته بود. از آداب نوشتن می‌گفت و در پاسخ به این سؤال که چطور می‌تواند تا این اندازه متنوع و خواندنی بنویسد، از شرایط ساده‌ای گفت که به گمانم هر نویسنده‌ای کم‌وبیش آن را تجربه کرده…
داشتم یادداشت‌هایم را ورق می‌زدم که به جملۀ ارزشمندی از نیچه رسیدم: «صاف‌ترین یخ برای کسی که رقصیدن و سرخوردن می‌داند بهشت است.» صاف‌ترین یخ، عمیق‌ترین زخم‌ها و دردهای ماست که اگر کنار آمدن با آن‌ها را بدانیم، به بهشت تبدیل می‌شوند. یک بهشتِ زخمیِ پرمعنا. دردهای عمیق را نمی‌شود پس زد، نادیده گرفت،…
بسته به اینکه علاقۀ شما به کتاب‌نویسی و نویسندگی بیشتر باشد یا سرعت ایده پردازی و موضوع خاصی که در ذهن دارید، دو مسیر متفاوت را برای خلق یک کتاب طی می‌کنید. اصولاً باید ایده‌ای وجود داشته باشد تا فردی به نوشتن کتاب فکر کند. در این حالت نویسنده مانند دونده‌ای است که ایده‌اش را دنبال…
