بارها شده وقتی سر دوراهی گیرکرده‌ام، چشمانم را بسته باشم و به یکی از نویسنده‌های محبوبم یا معلم‌های زندگی‌ام فکر کنم و ببینم اگر او جای من بود کدام راه را انتخاب می‌کرد؟ دوست داشتم تصور کنم نظرش در مورد کتابی که می‌خوانم یا نویسنده‌ای که دوست دارم چیست؟ اگر امتیازی را که امروز در…
مدت‌ها بود دوست داشتم اتاق‌خوابم به روی «هیچی» باز شود. «هیچی» برای من و خیلی از ما کلی مفهوم دارد. حتی گاهی مفهوم «همه چی» به خودش می‌گیرد. مثلاً وقتی کسی ازت می‌پرسه: به چی فکر می‌کنی؟ گاهی که داری به مهم‌ترین چیزهای زندگی‌ات فکر می‌کنی و نمی‌توانی این‌همه چیز را این‌قدر فشار بدهی که…
«همیشه موج نهم تنهایی، قوی‌ترین موج، همان‌که از دورتر ین نقطه می‌آید، از دورترین جای دریا، همان است که تو را سرنگون می‌کند و از سرت می‌گذرد و تو را به اعماق می‌کشاند و سپس ناگهان رهایت می‌کند همان‌قدر که فرصت کنی تا به سطح آب بیایی دست‌هایت را بالا ببری بازوهایت را بگشایی و…
آخرین باری که کتابخانه‌ام را مرتب کردم کتاب‌ها را طبق دسته‌بندی موضوعی چیدم. کتاب‌های فلسفی، روانشناسی، تاریخی، آموزشی، تخصصی، شعر، داستان کوتاه، رمان و زندگینامه را در قفسه‌های مختلف جا دادم و متوجه مدلی شدم که مدت‌هاست آن را دنبال می‌کنم. مدلی که خوب است اما کافی نیست. متنوع خوانی و دادن سهم تقریباً یکسان…
پارکینگ روبروی مرکز خرید برخلاف روزهای دیگر خیلی خلوت بود. دیگر از آن صحنه خبری نبود که راننده‌ها با هراس و عجله و هیجان به دنبال یک جای پارک خالی می‌گشتند و ترجیح می‌دادند برای چند ثانیه تصور کنند ماشینشان کوچک‌تر از آنی است که همیشه بوده و به هر زحمتی آن را جا کنند…
معمولاً از شروع انجام هر کار تا رسیدن به مرحلۀ رشد آن یک گپ و فاصلۀ بزرگ وجود دارد. فاصله‌ای که باید با هزینه‌های مختلفی که در کار متحمل می‌شویم پر شود. بخشی از این فاصله را می‌توانیم با اجتناب کردن از اشتباهات پرتکرار پر کنیم بدون اینکه برای یادگیری آن‌ها متحمل هزینه‌ای جدی شویم….
چند وقتی است خواهرم شروع کرده به یادگیری زبان آلمانی. برخلاف روابط عاشقانه، اول عیب و ایراد این زبان را می‌بیند تا شاید روزی به حُسن‌های آن هم پی ببرد. گله می‌کرد که ایکاش زبان انگلیسی نمی‌دانست. احتمالاً راحت‌تر می‌توانست آلمانی یاد بگیرد. یا اینکه می‌گفت زبان آلمانی سخت است چون باید بفهمی هر چیزی…
داشتم یادداشت‌هایم را ورق می‌زدم که به جملۀ ارزشمندی از نیچه رسیدم: «صاف‌ترین یخ برای کسی که رقصیدن و سرخوردن می‌داند بهشت است.» صاف‌ترین یخ، عمیق‌ترین زخم‌ها و دردهای ماست که اگر کنار آمدن با آن‌ها را بدانیم، به بهشت تبدیل می‌شوند. یک بهشتِ زخمیِ پرمعنا. دردهای عمیق را نمی‌شود پس زد، نادیده گرفت،…
امروزِ هیچ‌کدام از ما، مجرد و تنها نیست. برای اینکه توضیحش بدهیم لازم است نگاهی به بندِ اتصالش به گذشته بیندازیم و مسیرِ آمده را باری دیگر مرور کنیم. مدتی است بیشتر به مرورِ خودم می‌پردازم تا هم امروزم را بهتر بفهمم و هم راهی شفاف‌تر برای آینده‌ام بسازم. این است که به نوشتن مشغول…
عموماً ما آدم‌ها نگرانیم. نگرانیم که نکند به اندازه‌ای که باید، موفق نیستیم. نگرانیم که چرا رؤیاها و آرزوهایمان محقق نمی‌شود. نگرانیم که از جامعه عقب نیفتیم و هم‌زمان با دنیا پیش برویم. نگرانیم نکند سنمان بالا برود و به‌اندازه‌ای که باید، رشد نکرده باشیم. نگرانیم که چرا پیشرفت جدی و چشمگیری در کار و…
